اين اختراع در زمينه شيمي و متالوژي و اختصاصا مهندسي پليمر (مهندسي پليمريزاسيون) مطرح گرديده است. و روشي است براي اصلاح خاك رس معدني به شرايط سازگار با كاتاليست كئورديناسيوني و مناسب براي تهيه نانو كامپوزيت پلي اتيلن به روش پليمريزاسيون درجا. اين روش تاثير گروه هاي عاملي و مولكول هاي آب موجود روي سطح خاك رس اصلاح نشده را كه منجر به مسموم شدن كاتاليست متالوسن در حين فرايند پايه دار شدن و كاهش يا از بين رفتن فعاليت كاتاليست در حين پليمريزاسيون در جاي پلي اتيلن مي شوند را كمتر نموده و توليد نانو كامپوزيت پلي اتيلن با بازده بالاتري را به روش پليمريزاسيون درجا ميسر مي سازد. در اين اختراع از گاز آمونياك خشك و دودسيل آمين به عنوان مواد اصلاح كننده استفاده گرديده است. آمونياك با ايجاد پيوند هيدروژني با گروه هاي OH و احاطه كردن آنها مانع از نزديك شدن كاتاليست محلول در تولوئن به اين گروه ها مي شود.

اين اختراع مرتبط با توليد آلياژهاي PP/EPR با خواص ضربه پذيري بسيار بالا و ارائه دستوالعملي به منظور افزايش مقاومت ضربه پلي‏پروپيلن ميباشد. توليد گريد PP/EPR با مقاومت بسيار بالا بدليل محدوديت بازه خواص قابل دستيابي توسط ليسانس قديمي كه در حال حاضر واحدهاي پتروشيمي با استفاده از آن به توليد اين آلياژها مشغول هستند، يكي از چالشهاي واحدهاي پتروشيمي در ايران است. اين دستورالعمل تنها با افزودن يك راكتور فاز گازي به صورت سري به دو راكتور موجود بدون تغيير عمده در خط توليد قابل اجرا مي‏باشد. بگونهاي كه در مرحله اول پيش پليمريزاسيون و هموپليمريزاسيون انجام ميگردد، در راكتور دوم كوپليمريزاسيون با درصد اتيلن پايين و در راكتور سوم كوپليمريزاسيون با درصد اتيلن بالا انجام ميشود. با استفاده از اين روش مقاومت نسبت به ضربه چه در دماي محيط و چه در دماي C˚20- نسبت به فرايند دو مرحله اي بطور قابل توجهي افزايش پيدا مي‏كند.

اين اختراع در زمينه پليمر است. علي‏رغم ويژگي‏هاي بسيار پلي‏اولفين‏ها، كمبود سازگاري با ديگر مواد شامل پليمرهاي قطبي، الياف و پركننده‏هاي معدني و چسبندگي ضعيف روي فلزات، كاربردهاي نهايي آن‏ها را محدود ساخته است. كوپليمريزاسيون همزمان اولفين‏ها و كومونومرهاي قطبي تاكنون چندان موفق نبوده است و روش‏هاي اصلاح بعد از راكتور نيز علاوه بر گران بودن اثر منفي بر خواص توده پلي‏اولفين دارند. از روش‏هاي جذاب توليد كوپليمرهاي قطعه‏اي از پلي‏اولفين و يك پليمر قطبي به‏عنوان سازگار كننده است، اين كوپليمرها علاوه بر كاربرد به‏عنوان عامل سازگار كننده مي‏توانند پتانسيل كاربردهاي فراواني از جمله ليتوگرافي و تهيه تجهيزات اپتوالكترونيك، تهيه غشاء با تخلخل در مقياس نانو با كاربرد در دارو رساني و پزشكي داشته باشند. از مزاياي روش به‏كار گرفته شده قابليت تنظيم و كنترل وزن مولكولي قطعه پلي‏اتيلن و پلي‏متيل‏متاكريلات است و قطعه پلي‏اتيلن مي‏تواند گسترده وسيعي از وزن مولكولي را پوشش دهد. در اين اختراع، در مرحله اول پلي‏اتيلن خطي با گروه انتهايي OH توسط كاتاليست فنوكسي ايمين TiCl2{2-1-[C(H)NR]-2-O-3-tBt-C6H3}2 بصورت پليمريزاسيون زنده سنتز مي‏شود. سپس ماكرو آغازگر توسط تبديل گروه‏هاي OH به Br ايجاد شده و در مرحله بعد پليمريزاسيون ARGET ATRP بدليل نقطه ذوب بسيار بالاي پلي‏اتيلن و گرانروي بسيار بالا در فاز محلولي انجام مي‏شود.